Dag 20 - Hong Kong island

Het is een heerlijk bed en het is moeilijk om eruit te komen. Toch doe ik het want ik mag vandaag de mega stad Hong Kong bezichtigen. Ik loop naar de metro, maar zie activiteiten bij een winkelcentrum die wel van dichtbij wil zien. Het blijkt de promotie van de film Dombo. In het promo dorp kun je foto’s maken met een kanon, met Dombo of met film scenes.

Ook draait er een 360 Disney filmpje. In het filmpje vliegt Dombo over de stad en het water, terwijl jij midden in de film staat. Je bent helemaal omsingelt door de film. Erg leuk gedaan.

Weer buiten besluit ik een taxi naar de peak te nemen. Dat is het bekende uitkijkpunt van Hong Kong. Voor de rit van 15 min moest ik 70 HK$ betalen (ongeveer €8). Boven staat een gebouw met een uitkijk platform. In het gebouw zijn vele winkels, maar zat ook een fun zone waar je grappig foto’s kon laten maken.

Voor het platform moest je betalen, maar je kon ook naar Lion peak lopen (50m) en daar zag je het net zo goed. Daar zag je pas goed hoeveel gebouwen er stonden en op wat voor lokatie die weg gezet zijn.

Erg knap werk, terwijl ze tekening hebben moeten houden net allerlei soorten weersinvloeden. Het mooie vind ik dat de meesten een eigen ontwerp hebben en niet een vierkante toren is. De natuur zuigt mij naar het pad en dwingt mij middels zijn schoonheid naar beneden te lopen.

Het pad is op sommige stukken erg steil (17%) en vanwege het feit dat het ook nog vochtig is moest ik soms rustig lopen. Ik wilde immers niet uitglijden. Dat terwijl er zo veel hardlopers naar boven liepen. Petje af. Maar ik wist wel waarom ze hier liepen.

Het was namelijk best vreemd om in zo’n drukke stad ineens in een groene oase te zijn, met constant vogel geluiden om je heen.

Hier had je niet het gevoel dat je in een stad was, maar zag je dan weer het uitzicht dan wist je wel beter.

Beneden kwam ik uit bij de Botanische tuinen.

In het park zag ik een bord dat je niet mocht spugen. Dat was in Beijing wel anders.

Door de tuinen, wat tevens een soort mini vogelpark was, liep ik naar Hong Kong park.

Dat vond ik een mooi park waarin de immense gebouwen als decor diende voor het park. Dat gaf schitterende plaatjes.

In het park was ook een super grote volière en een Olympisch plein.

Je kon door de volière heen lopen en de vogels vlogen daar langs je heen. Een fotograaf was op het Olympisch plein bezig foto’s te maken van twee goed getrainde dames. Ik kon het niet laten om van wat poses ook een foto te maken.

Na het park ging ik naar Wan chai. Daar had ik een uitgestippelde route van lonely planet voor.

In het eerste de beste doodlopende straatje waar ik volgens het kaartje even moest kijken zag ik een tentje dat taartjes verkocht die er geweldig uit zagen.

Ik nam plaats bestelde een aardbeien taartje en een icetea van de smaak appel taart. Wat was dat lekker zeg, vooral de icetea was bijzonder. Had appelschijfjes en was ook wat dikker qua structuur. Ondertussen bestudeerde ik de route en waar ik allemaal op moest letten. Zo was er een straatje met een blauw, geel, groen en oranje gebouw. In die staat was een groep tekenaars bezig het bekendste gebouw (blauwe) na te tekenen.

Het blauwe gebouw heeft Spaanse/Portugese invloeden en daarmee mooie details in de gevel. De tempel die er bij stond was niet zo bijzonder vond ik, qua uitstraling. In Giza was als kunstwerk een wereldbol op gehangen. Toen ik er onder stond zag ik de enorme wolkenkrabbers links en rechts ver boven de wereldbol uitsteken en zo voelde het ook.

De stad was on top of the world. In de straat was ook een apotheek, maar niet zoals bij ons. Hier haalde je meer een soort van recept op basis van natuurlijke producten die je dan weer op een speciale manier moest toenemen.

Ik kwam ook langs een winkel waar ze papieren producten verkochten. Ik had dat in het programma van Frans Bauer in China gezien. Dat is om de overleden mensen spullen te schenken. Spullen die jij denkt dat ze nodig hebben, dan kan zijn schoenen, tas, overhemd,  wijn, maar ook een auto of een boot.

Dit verbrand je dan voor de deur van de winkel of thuis, en daarmee gaat het naar de overledenen. 

De rest van de wijk bestond vooral uit groente, vlees en vis winkels. 

Aan het eind van Wan Chai dook ik Mac Donald in voor de wifi. Ik zag dat de Japanse had gereageerd en we spraken een half uurtje later om 19:30 af bij het reuzenrad op de pier.  

De lichtshow was namelijk om 20:00 en dan konden we die mooi zien.

Op de pier hoorde je allerlei liedjes door elkaar. Het kwam door de chinezen die daar aan het zingen waren. Iedereen met zijn eigen getto blaster, en allemaal een mobieltje op een standaard om zichzelf te filmen.

Maar het ergste was, ze konden helemaal NIET zingen. De lichtshow was mooi, maar er zat geen lijn in. Het was ook jammer dat sommige gebouwen niet mee deden.

Na de show namen we de ferry naar de overkant. Vanaf de boulevard had je prachtig uitzicht over de verlichte skyline van Hong Kong en wat is die uitgestrekt zeg.

Er kwam geen eind aan.maar was was dat een mooi gezicht, net zoals de verlichte junk boten die er rondvaren.

Aan de overkant keken we wat straat toneel, liepen we langs de kloktoren en bij het standbeeld van Bruce Lee stopten we om wat te drinken.

Ze trakteerde me op een biertje want die had ik nog te goed. Ze was 27 en het voelde ook alsof ik met mijn Japanse dochter op stap was. Zo noemde we elkaar gekscherend dan ook. Wil dad nog wat drinken.

Dan zatten we weer lol te trappen en dan spraken we over serieuze zaken. Soms werd het zelfs best emotioneel. Ze vertelde over de Japanse cultuur en over de taboes in het land. We hadden het over boeddhisme en over de werkdrift in het land. Maar ook over haar vriend en hoe de ouders daar tegenover staan, het feit dat ze door haar oma is opgevoed vanwege de fysieke gesteldheid van haar moeder en dat het zwaar viel toen ze overleed twee jaar geleden. Vreemd was het om zulke gesprekken te hebben met iemand die je net een dag kent. We hadden schijnbaar een klik. De avond was een heel bijzonder moment, één van de hoogtepunten tot nu toe. Dit is waarom reizen zo mooi is, dit is waarom ik zo van reizen hou. Mooie mensen uit andere delen van de wereld ontmoeten, waarmee je van gedachte kan wisselen. Iemand met een andere invalshoek vanwege zijn of haar cultuur. 

We waren zo aan het kletsen dat de bar eigenaar vroeg of we nog meededen aan de laatste ronde. Ik vroeg hoe laat gaat de laatste ferry terug. Te laat die was al weg. De metro dan? De laatste ging over een half uur.

We haasten ons tot de metro en we konden nog met de metro naar Hong Kong island. Daar kon ik alleen niet meer overstappen naar de metro naar mijn hotel. We namen afscheid en ik probeerde met de bus nog verder te komen. Dat lukte helaas ook niet meer en een taxi aanhouden was ook een ramp. Alle kroegen gingen volgens mij dicht en dus wilde iedereen een taxi. Uiteindelijk kon ik een taxi met iemand delen. Hij sprak chinees dus hij regelde dat hij er eerst uit ging en dat ik voor mijn hotel werd afgezet. 15 min later stapte ik mijn kamer in, nam een douche en dook in mijn bed. Ik belde naar huis om te vertellen over wat me was overkomen.

Ik was gelukkig, ik had een top dag gehad, ik had namelijk de essentie van reizen aangetikt. Daarbij had ik er een soort van dochter bij gekregen.