Dag 30 - Varen & kookcursus in Hoi an

Er staat weer een busje voor het hotel. We passen er niet allemaal in de bus ik kan samen met Nicole en de gids in een taxi. We rijden naar de rivier waar een boot klaar ligt. Iedereen geniet van het windje op de boot om even goed wakker te worden.

Bij bay mau moeten we over stappen in ronde bootjes. Deze bootjes zijn super grappig. Ke kunt namelijk heel hard er in rond draaien en ook nog op en neer.

Sommige roeiers zijn er super goed in. Sommige roeiers zijn koreanen en die hebben heel veel lol samen. We zagen er zelfs één met een karaoke set aan boord.

De roeiers maakte van het riet armbanden voor ons en we kreeg een houte stok met een draadje en spek, om krabben te vangen.

Moest gelijk aan de tijd met de kids in Bruinisse denken. We vingen er vrij veel en één viel in de boot.

De roeister die wij hadden was echt super behulpzaam en hielp ons zo goed als ze kon. Armin schrok zich rot en wist niet hoe snel hij weg moest zijn.

Door zijn reactie lag ik helemaal in een deuk. Nathan vaarde naast en ook hij ging helemaal stuk.

Na het varen en vissen, mochten we gaan koken. Nee, niet de krabben. We maakten een Noodle gerecht, springrols en een soort taco van gebakken rijstbloem.

Allemaal super lekker. Vooraf kregen we nog wel even uitleg over hoe die rijst bladeren gemaakt werden en mochten we de stappen ook zelf proberen. Dat was echt nog wel veel werk. 

Na het eten kregen we de recepten mee, zodat ik het thuis opnieuw kan proberen. De ingrediënten zijn niet vreemd, maar de combinatie en hoeveelheid is dan toch het belangrijkste. De uitleg werd gegeven door Lilli en zij was echt grappig.

Met de bus gingen we terug naar het hotel. Sommigen werden in het centrum afgezet, maar ik wilde lekker even zwemmen.

In het hotel aangekomen stond mijn was klaar. Netjes in een tas, opgevouwd en al. Helemaal super en dat voor maar €11.

Rond 15:00 ging ik met Jamie en Beth naar het zwembad om even lekker te relaxen. Op de weg naar het hotel terug, bracht ik weer een bezoekje bij de massage tent van gisteren.

Nu nam ik een full body Vietnamese massage van 90 min. Het was zo relaxend dat ik bijna weer in slaap viel. Door mijn bloedverdunners en de genuttigde alcohol, leverde de massage wel wat blauwe plekken op. Maar dat was het allemaal waard. In het hotel pakte ik mijn tas alvast in, we hadden immers een ochtend vlucht de volgende dag.

Om 19:30 gingen Hoi an in. Weer liepen onder al die lantaarntjes.

Dat blijft gaaf. Bij de rivier gingen we per 4 aan boord om een drijvende lantaarn op het water te zetten en een wens te doen.

Varend tussen de drijvende lantaarns kwamen aan het einde van het rivieren en plaatsten ook wij onze lantaarn en deden de wens.

Maar die kan ik natuurlijk hier niet vertellen, anders komt hij niet uit. Maar het had te maken met mijn lieve schatjes thuis.

We doken een restaurantje in en genoot van de mix Hoi an plater en gegeilde Tiger garnalen. Dat als met een heerlijke Pina colada (weer 2 voor 1).

Daar gingen we naar de irisch pub, waar live muziek was. Rond 23:30 ging de groep naar huis behalve Brad, Armin en ik. Wij gingen weer naar Tiger Tiger 1 en kwamen daar weer wat bekende tegen.

Precies als de avond ervoor werd de nacht verlengt in Tiger Tiger 2. Weer liepen we in de stoet mee.

In Tiger Tiger 2 zag ik een groep aziatische vrouwen zitten en zei tegen Brad, zouden die ook uit Australië komen. Bleken ze uit zuid-korea te komen. Ze hadden waterflesjes gevuld met Soju, dus we kregen wat borreltjes aangeboden. Ik liet ze wat foto’s van mij in Zuid-Korea zien en ze waren verrast dat ik er was geweest. Wat ik al wist van Seoul was, dat als ze los gaan er geen rem meer op ze zit. Één gooie de shots Soju achterover en nam een teug van haar ballon. Ze was even weg van de wereld en voila ze landde weer terug in Hoi an met een enorme gegiechel. Je hoorde alleen maar Hihihihihihihi uit haar komen. Één schatte mij 35 en schrok toen ik mijn rijbewijs liet zien. Ze zei dat haar moeder 3 jaar jonger was dan ik. Ik vroeg gelijk waar is je moeder dan. Nee niet mijn moeder hier, riep ze gelijk. Ze wilden met ons op de foto, en namen gelijk allemaal een gekke posse aan.

Alsof ze aan het bellen zijn. Ik had dat in Seoul ook al gezien. Vond het wel grappig hoe zij bezig zijn, met hoe ze over komen. Om 2:30 waren we thuis nadat we twee keer een stop hadden gemaakt voor een broodje Bahn Mee.