Dag 31 - Vlucht naar Ho Chi Minh

Op naar het vliegveld, voor een vlucht naar Ho Chi Minh city. We vliegen vanaf Da Nang, dat is een bus ritje van 45 min. Onderweg lachen we nog om de avond ervoor en proberen we nog snel een dutje te doen. Als een groep checken we in en dat super smooth. Binnen duikt iedereen de Burger king in voor nuggets en/of halen een koffie. Heineken is erg groot hier en ook hier op het vliegveld hebben ze een mooie bar. In Ho chi minh city is zelfs een Heineken experience. De enige buiten Nederland.

Ik teer nog op het ontbijt en zit wat op mijn telefoon. In het vliegtuig doe ik wel een dutje, want het was weer 2:30 vannacht en dan is 6:45 best vroeg om op te staan.

Op de menu kaart zie ik dat de prijzen van bveen cola twee keer zo duur zijn op een international vlucht als tijdens een binnenlandse vlucht. Ook valt me op dat vele vietnamese een helm aan hun handbagage hebben hangen. Ik vraag nog aan de Fleur (tourleider) of we een helm moet dragen tijdens de vlucht of dat het wel betrouwbaar is. Uit het vliegtuig pikken we de bagage op en moeten we nog door een controle post. Daar wordt bekeken of de tags aan tas matchen met de tags aan je boarding pas. Dat vond ik eigenlijk niet zo gek. Zo wordt er niets gestolen of per ongeluk mee genomen.
Ik zie nog een vrouw lopen met een ‘kamelensok’, dat komt veel voor in Vietnam. Dan kunnen ze sokken aan en tegelijkertijd slippers dragen.

Met de bus rijden we naar hotel Aileen en meteen valt de drukte en de haast op. Als je uit Hoi An komt is dat wel even een schok. Ik mis Hoi An nu al, maar ja ... net als toen in Hong Kong moet de stad een kans geven. Wat ook opvalt is de warmte, vooral als we door de stad gaan lopen. De warmte is volledig om je heen te voelen, ik vraag me af of ik zweet of dat ik smelt. Op onze wandeltoer komen we eerst aan bij Sreetfood market.

Daar gaan we lunchen, ik zie heerlijke dingen maar ook dingen waarvan ik denk ‘okee dan’. Adam en ik zien twee kippetjes op de BBQ liggen en we denken hetzelfde, die zijn voor ons.

We maken een deal met de verkoper en 10 min later zitten we smakelijk een gemarineerde kip te eten. Heerlijk met een zoetig stout biertje erbij. En dat alles voor €6. Het eten is echt goedkoop in Vietnam en zoals ik vaker heb gezegd waanzinnig lekker. Handjes wassen en op naar het volgende. We lopen langs het paleis. Het moment dat hier een tank door het hek reed wordt gezien als de datum (3 april 1975) waarop de oorlog eindigde.

De tank is sinds dat moment niet meer verplaatst. De leider van de Vietcong was Ho chi minh en naar hem is toen de plaats Saigon genoemd. 

We lopen naar het War museum. Hier staan helicopters, tanks, vliegtuig en afweergeschut van de amerikanen.

Het is leuk om deze te zien, maar de verhalen en de foto’s binnen raakte me meer. Het is eigenlijk vreemd dat de oorlog startte met de afhankelijkheid van Frankrijk en dat de amerikanen zich er mee gingen bemoeien toen ze bang waren dat het communisme te groot ging worden in zuidoost azie (domino effect). 

De financiele steun van Amerika aan zuid Vietnam (democratische deel) was er al, maar het Tonkin incident greep president Johnson aan de aanval op Vietnam te rechtvaardigen (2 aug 1964).

Op de bovenste verdieping ging het meer over hoe het begon en hoe de oorlog verder verliep. Op de middelste verdieping ging het meer over de gevolgen van de gebruikte bommen. Ik heb daar niet alles van gezien. Ik vond het niet prettig en ik werd er zelfs een beetje kwaad om. Zo korte termijn gedachte om dat rot spul in te zetten. Vietnam heeft nog steeds last van de oorlog; mismaakte mensen, mijnen die nog overal liggen. Eigenlijk ook niet gek, de oorlog duurde 17 jaar en eindigde in 1975. Ik was toen 4 en weet daar niks meer van (had het waarschijnlijk te druk met de teletubbies uit mijn tijd). Maar toch voelde het vreemd dat ik er toen al was. Ik werd een beetje vrolijker toen ik foto’s van betogingen in Nederland zag.

Op de onderste verdieping was namelijk een hoek ingericht over welke landen publiekelijk te kennen gaven dat de oorlog moest stoppen. Dan is het mooi dat Nederland, ons kikkerlandje, er tussen staat. 

Met een hoofd vol indrukken nemen we de taxi terug. We vragen een ta ja xi op straat en die vraagt 350.000, maar via de app Grab hebben we een 7 persoon taxi voor 70.000. Mocht je naar Vietnam gaan, dan weet je wat je moet downloaden. De taxi rit is maar kort, maar duurt toch vrij lang. Het verkeer is absurt, overal auto’s en mega veel scooters. Na wat relaxen (zeg maar slapen) in het hotel gaan we uit eten en stappen. Net om de hoek is de Bar straat en gaat het helemaal los.

Muziek komt vanuit alle hoeken en op straat barst het van de verkopers, toeristen, reclame dames, vuur spuwers, poppers van de bar, en ook verkeer.

Jammer genoeg worden vele jonge (onder 7) kinderen mee genomen om de verkoop te bevorderen. Daar koop ik dus helemaal niets van, anders loont het. Er hangt een party sfeer.

De shots gaan in het rond. Als je met een groep komt, krijg je zelfs een fles met alcohol op tafel om de shots aan te vullen.

Ik hou me bij bij bier. De 3 halen 2 betalen aanbieding is perfect voor Armin, Brad en mij. Om de beurt bestellen we een rondje.

We dansen op de tafel, gooien ijsblokjes in elkaars shirt en halen nog een beetje kattenkwaad uit. Om 1:00 houden het voor gezien en gaan we tevreden slapen.