Dag 32 - Mekong delta

We konden de bagage in de kamer laten liggen, aangezien we na een nachtje weer terug kwamen. We hadden alleen maar een rugzak nodig voor spullen voor één dag. We gingen vandaag naar een homestay in de Mekong delta. De busreis was iets van 2,5 a 3 uur en onderweg hadden we nog een stop voor wat te eten of te drinken. Bij de stop hadden ze een parkje met mooie bloemen.

Aangekomen in de H. Cái Bè kregen een bamboo/suiker drankje aangeboden. Ik vond het niet verkeed, maar anderen vonden het niets. Dus kreeg ik die van Nicole aangeboden. Maar na twee glazen had ik het ook wel gehad.

In de hitte gingen we met ferry naar groot eiland en daar stonden de fietsen klaar.

Op de fiets reden we over smalle paadjes naar de Homestay. Onderweg kwamen we ook vele scooters of elektrische fietsen tegen en om elkaar soms te passeren moesten er grappige capriolen uitgehaald worden.

Bij de homestay Mekong Rustic kregen we lunch, naast verschillende gerechten kwamen er ook 3 olifant oor vissen op tafel. Ze worden zo genoemd omdat ze op een olifant oor lijken. Het visvlees moest je er af halen en daar kon je dan met onder andere munt en ananas een springrol van maken. De combi was heel lekker.

Na de lunch kreeg ik mijn hutje toegewezen, deze keer sliep ik alleen en daar was ik een later echt blij. In het hutje gooide ik mijn tas op bed en maakte de klamboe los. We stapten weer op de fiets en fietsten naar een weverij. Daar vlochten we ons eigen armbandje en kregen we Vietnamese taalles. Weer op de fiets reden we naar de volgende stop. Daar maakten we van jackfruit een cakeje en hadden we een soort van high tea. Tot zo ver kon me het programma niet echt boeien en had ik liever iets meer van de Mekong delta zelf gezien. Maar het laatste onderdeel vond ik wel erg leuk. We gingen moddervissen vangen.

Gewoon langs het fietspad in een slootje met wat water stopten we en mochten we glijdend of via het trapje de sloot in. In de sloot stond je in de modder en voelde je de vissen langs je voeten gaan. De meiden waren goed aan het gillen. Je kon ze vangen met je blote handen of met een korf. Ze waren zo glibberig dat je wel een korf nodig had. Als je er één had gespot dan zette je de korf eroverheen en ging je met je hand in de korf om hem vast te pakken. Dat was al een hele opgave. Mijn eerste vis was een flinke en ontsnapte door het gat aan de bovenkant van de korf langs mijn arm. Hij sprong wel een meter hoog. Iedereen schrikken en lachen. Ja we hadden erg veel lol.

Bij Brad kroop er zelfs één in zijn broekspijp. Vele vonden in het water staan al een hele prestatie. Beth was van de vrouwen het dapperste en ving vele vissen. Nadat het mandje vol zat, stopten we. De kleintjes gooiden we trouwens terug. In onze mooie zwarte ninja pakken, die we trouwens de hele middag droegen, gingen we op de foto en terug naar de homestay.

Daar doken we in een natuurlijk zwembad met een lekker zachte modderbodem. Terwijl we zwommen, douchten en ons opfristen bereidde de gastheer het eten. Onder andere de moddervissen kwamen op tafel en ik moet zeggen, met wat kruiden en limoen waren nog best wel lekker. Dat had ik niet verwacht, want ze zagen er niet echt appetijtelijk uit. In de omgeving was niets te doen, dus na het avondeten gingen we spelletjes doen en belde ik naar huis en naar mijn broer. Weer was er namelijk iets met de auto en gelukkig was dat een dag later door Nathalie en Koomans opgelost. Mijn broer had brand op zolder gehad en van hem wilde ik weten wat de status was. Gelukkig was het alleen materiële schade en was iedereen okee. Maar toch komt er nog een hoop bij kijken voor alles is opgeruimd en vernieuwd. Toen ik ze belde was ik in mijn hut en op het laatst kon ik Sjoerd bijna niet meer verstaan, de insecten buiten maakten zoveel lawaai. Ik denk dat het er zeker wel honderden waren. Ik probeerde te slapen, maar het geluid werd steeds harder.

Van onder mijn klamboe scheen ik met de zaklamp van mijn telefoon omhoog en zag dat er wel 20 op mijn klamboe zaten. Nu wist ik meteen waarom het geluid zo was toe genomen. Ik schoot ze met mijn vinger van de klamboe en probeerde opnieuw te gaan slapen. Maar ook de hitte hielp niet mee. De twee ventilators konden het niet koel krijgen. Het werd een kort zweterig nachtje. Maar wel een nachtje die ik niet snel ga vergeten.