Dag 36 - Rustdag

Een half uurtje voor het sluiten van het ontbijt ging ik naar beneden. Jamie en Beth zaten er al.

We zaten net aan een tafeltje toen Marloes aan kwam. Marloes is een verpleegster uit Meppel en die had ik een dag eerder in het zwembad leren kennen. Zij trekt in haar eentje vier weken door Vietnam. Ook zij was bezig met haar laatste dagen. Marloes is 33 en heel aardig, maar ze valt met name op door haar lengte van 1,91. Iedereen wil ook met haar op de foto. Ze was de dag ervoor in een club en daar mocht je geen slippers aan. Normaal krijg je dan van de club schoenen, maar ze hadden haar maat (42) niet. Ze schoof aan en we ontbeten met zijn vieren. Jamie en Beth gingen vandaag nog wat bekijken in de stad, ik niet. Ik ging de binnenkant van mijn ogen bekijken. Ik ging terug naar mijn kamer en probeerde een film te kijken, maar soms was dat best moeilijk doordat mijn ogen dicht vielen. Rond 13:15 ging ik naar buiten, op zoek naar een goede massage tent. Na 20m lopen kwam ik er al één tegen. Ik ging voor de 90 min Thaise massage. En dat heb ik geweten. Ze begon met mijn rug te masseren, maar nog geen 10 minuten later stond ze bovenop me en drukte ze met haar voeten de wervels even op zijn plek. Knak knak knak en ik was weer soepel. Op het laatst keek ze nog even of ze me kon dubbel vouwen, maar het was duidelijk dat ik nog niet klaar was voor de olympische spelen turnen. Als grapje trok ik een keer terug toen ze aan mijn armen ging trekken. Daar moest ze wel om lachen, dat had ze niet verwacht.
Terug in het hotel, stond de high-tea weer klaar.

Oh wat rot. Marloes was er ook. Zij had de lekkernijtjes al gehad, maar ze wilde me wel gezelschap houden. De thee liet ik staan, maar de rest ging er goed in. Toen was het weer zwembad en luieren.

Ik was van die lekkere dingetjes eten ook zo moe geworden. Rond 19:30 gingen Jamie en Beth terug naar hun kamer en spraken we af rond 20:30 te gaan eten.

Ik raakte in gesprek met Koreaanse dames. Zij vonden het leuk om te horen waar ik was geweest in zuid korea. Het grappige was dat zij op instagram dezelfde foto van een restaurant hadden als mij. 

Net als alle koreanen waren ook zij steeds met uiterlijk bezig. Ik denk dat ze elke minuut wel 3 selfies maakten. Vanuit elke hoek en op elke plek van het dakterras werden foto’s geschoten.

Ze moesten lachen om de foto die ik van hen maakten toen ze voor de zoveelste keer selfies aan het maken waren. 

We aten weer in de street food market en na afloop dronken we nog een afscheid drankje op het dakterras. De Vietnam trip zat er bijna op. De volgende dag vlogen Jamie en Beth naar Hong Kong en ik naar Manilla. Met heel veel plezier kijk ik terug op Vietnam. Het is absoluut een mooi land, lieve mensen, maar vooral heerlijk eten. Walhalla voor backpackers. Ook vond ik het interessant om meer over de oorlog te weten te komen en het te zien. Was echt bizar. Hoi An was voor mij de grootste verrassing. Zo’n lief plaatsje, waar ik een geweldige tijd heb gehad. Maar ja Halong bay blijft natuurlijk ook schitterend. Ja, dit was een goed keus en vooral het te doen met een groep.

Ps: zeg je op facebook dat je die dag niks hebt gedaan, krijg je vervolgens de meeste reacties terug. Daar moest ik erg om lachen. Vond ik een mooi momentje.