Dag 44 - Culion & Speervissen

Wat een view, wat een view om de dag mee te mogen beginnen. Het eerste wat ik zag vandaag was de zee, het strand en het groen vanuit mijn hut.

Daar krijg je energie van, ik had gelijk zin in de dag. Ik ging zit op mijn matras en genoot even lekker van het uitzicht. We begonnen de dag met een sessie over koffie branden, de locals toonden hoe zij hier elke dag koffie branden.

Hun geheime ingrediënt is bruine suiker toevoegen. Voor we gingen ontbijten, ging ik nog even naar het wc hutje. Nu wist ik hem te vinden, vannacht in het donker heb ik 15 min moeten zoeken. Toen kwam ik gelukkig iemand tegen. Ik moet ook zeggen ik had geen zaklamp en was nog niet naar de wc geweest. Het ontbijt was zoals de afgelopen weken, eieren en pannenkoeken. 

Na het ontbijt vertrokken we naar Culion. Culion is een ander groot eiland wat in de omgeving vooral bekend is vanwege zijn ziekenhuis. Eerst was het bedoeld voor de verbannen lepra patiënten. Maar nu is het een algemeen ziekenhuis. Culion heeft veel spaanse invloeden en een gids legde alles uit tijdens een stadstour.

Zo bezochten we ook hun spaanse kerk, die vooral van koraal was gemaakt. 

Omdat het erg heet was, zelfs voor de lokalen, kregen sommige een paraplu en deden we stukken met de tri-cycle.

We zatten daar dan met 8 man (incl de bestuurder) in, dat was wel erg lachen. 

In Culion kochten we nog wat drinken en een ijsje voordat we aan boord gingen. Daar stond de lunch klaar. Ze wilde eerst bij de snorkelplek eten, maar de pittige wind zorgde ervoor dat we in de haven moesten lunchen.

Bij de Coral garden gingen we snorkelen, de vissen vielen daar wat tegen maar het koraal was te gek. De tweede snorkel plek was bij een scheepswrak, maar het duurde even voor we daar aankwamen. Toen we wilde vertrekken bij Coral garden, sloeg het touw waar de boot mee was vastgelegd aan een boei in de schroef. Die moest dus los gesneden worden. Het anker was al gelicht. Nu dreven we door de wind op de rotsen, de bemanning dook in het water en konden zou flinke schade voorkomen. Was wel grappig om te zien, de bemanning was even in lichte paniek terwijl de groep lekker door zat te kwekken, alsof er niets aan de hand was.

Het vertrek bij het scheepswrak ging wel perfect en 1:45 later waren we weer bij ons eigen strandje. Door de aanlandige wind waren er vele kwalletjes (1 cm) in de zee. Dat zorgde ervoor dat zwemmen niet echt leuk was, maar aangezien we geen douches hadden moesten we voor verkoeling wel soms de zee in. Vooral toen de lokalen gingen speervissen. Dat wilde ik ook wel eens proberen en ik moet zeggen het moeilijker dan ik dacht.

Die lokals kunnen zo lang onder water blijven en gaan zodoende achter hun geweer op de bodem liggen. Dat hou ik niet vol. Ik vond het ophalen van de speer op de bodem al een hele opgave.

De kwalletjes zorgde er voor dat ik niet lang vol ging houden. Mijn lippen tintelden van de kwalletjes. Maar het was super om dit een keer gedaan te hebben en vooral hou de lokalen dit doen. Voor hen is het echt ‘eten op tafel’. Ons eten werd gewoon op de markt gekocht. Na het eten was niets anders dan relaxen en kletsen.

Dirk had een matras uit de hut gepakt en was lekker op het strand gaan liggen. Toen de zonsondergang en de rode lucht weer over ging in de prachtige sterrenhemel. Draaide we het matras zodat ook Adriana en ik konden liggen. Liggend op het strand en kijkend naar die geweldige sterrenhemel, deelde we reisverhalen en bevestigden we dat de wereld toch wel heel mooi is en dat iedere plek wel iets bijzonders heeft. Gaaf omdat als European te delen met een Afrikaan en een Aussie. Aan de andere kant van het strand hadden ze een groot kampvuur gemaakt, maar ik vond het al warm genoeg dus bleef ik aan deze kant van het strand. 

Na de mooie avond dook ik rond middernacht weer lekker mijn hutje in.