Dag 49 - Canyoneering Kawasan

Dat de eigenaar een Nederlander is kun je aan het ontbijt zien. Naast een gebakken eitje en 4 sneetjes toast staat er op tafel; stroop, pindakaas, pasta en jam. Nog net geen hagelslag, maar ja daar is het ook te warm voor. Ik loop ook nog even naar de atm op de hoek, maar helaas die accepteert mijn bankpas en mijn credit card niet. Daar was ik niet zo blij mee, maar ja daar hebben we weer een oplossing voor. Gisteren kreeg ik te horen dat ze niemand anders hadden voor de excursie met de walvis haai, dus heb ik maar de Canyoneering bij Kawasan falls geboekt. Tijdens die excursie rijden we langs de bank, dus geregeld. Tijdens de canyoneering hadden we maar 200 pesos (€3,50) nodig en ik had nog 600 dus dat kwam mooi uit. We vertrokken om 9:00 vanuit de guesthouse met een groep van 7 personen. We gingen met een open busje waar we niet echt in pasten. Wel in de breedte, maar niet in de lengte. De hoogte was op filipino’s afgesteld. Dus wij zatten dus allemaal schuin of onderuit gezakt in het busje. Na ongeveer 20-25 rijden kwamen we aan bij het basis station en kregen we een zwemvest & helm en konden we onze spullen in een kluisje doen.

Dat ging met een slotje van 1 bij 1 cm op slot, oftewel lekker veilig. Maar ja dat was nog niets vergeleken bij het volgende. We moesten namelijk nog naar de start van de Canyoneering gebracht worden en dat was achter op de brommer. Ik vertrok als laatste, maar mijn chauffeur wilde er wel als eerste zijn. Dus hij wilde even een klein minuutje inhalen. Vol gas scheurden we door het heuvel landschap omhoog omlaag scherpe bocht naar links dan weer naar rechts en ik dacht zie jij die geavel in de bochten ook, want deze mijnheer wil niet op zijn plaat gaan. Gelukkig kwam ik heel boven en waren we op 2 seconde tweede van de vier. We kregen wat instructies en toen begon de wandeling in de hitte naar de canyon.

Andere groepen kregen zelfs paraplus tegen de zon. In de canyon was de temperatuur geweldig lekker en het water lekker fris. 

Het was niet een spannende canyon, op een paar goeie sprongen na dan. Maar vooral de omgeving en het melk blauwe water was super mooi om in te spelen.

De laatste twee sprongen waren het gaafste. Bij de voorlaatste jump, moest je met een aanloop 12 meter naar beneden springen. Echt te gek.

Daarna gingen we in hetzelfde meer van een slide en met een slinger werden we nog een keer het meer in gegooid. De laatste jump was een jump van 12 m langs/door een waterval. Dat was wel bijzonder. Maar oh wat was het druk daar. Na een lunch (rijst met kip) gingen we naar het meer met de Kawasan waterval.

Bij de Kawasan fall hebben we niet eens gesprongen, want het leek wel center parcs in de vakantie.

De dag ervoor was namelijk in de hele omtrek feest, en een hele boel familie uit Cebu komen dan naar hun familie in deze streek. Wat is er dan lekkerder om de dag erna lekker met zijn allen te picknicken en te zwemmen in dit meer. Ik snap het wel, maar pech voor ons. Nou ja pech, vvoor de rest was het een top dag.

In het lage hello kitty busje werden we terug gebracht en stopte we nog even om te pinnen. Althans het was goed dat ik nog even meldde want ze reden er voorbij. 

Rond 15:30 was ik terug bij mijn guesthouse. Nam een biertje en spoelde me af in de douche. Dook vervolgens even in het zwembad en ging lekker in de hangmat liggen om van het wel verdiende koude biertje te genieten.

Terwijl ik in de hangmat facetime ik met Frank en komt ineens Werner voorbij. Je kan morgen naar whale sharks, we hebben nog iemand die wil gaan. Mijn dag kon niet meer stuk. Ik ging nog even op bed liggen, wat youtube filmpjes kijken terwijl de foto’s en filmpjes van Cayoneering overgezet werden naar mijn telefoon. 
Voor het eten ging ik op zoek naar een restaurant waar ik met credit card kon betalen, wilde namelijk niet weer helemaal naar het centrum om te pinnen. De kosten voor de whale shark had ik geen rekening meer mee gehouden. Het werd uiteindelijk een biefstuk in gorgonzola saus bij Cucina Italia.

Ik moest wel minimaal 500 pesos besteden als ik met credit card wilde betalen. Dat was niet moeilijk, ik zei vul maar aan met flesjes bier. Zo kon ik gemakelijk vroeg in slaap vallen, en dat was nodig. Ik werd namelijk om 3:30 ‘s nachts opgehaald.