Dag 7 - Vismarkt, Paleis en Seoul Tower

Zondag 17 maart 2019: toen ik in het hotel kwam eerst even met het thuisfront gesproken, waaronder 2,5 uur gefacetimed met mijn lieve nicht Anka en lieve Tante Sjan die in het ziekenhuis ligt. Het gaat niet goed met haar en ik heb zoveel mooie herinneringen aan haar. Ze begon gelijk over, waarom ik haar niet had meegenomen. Ik weet zeker dat ze dit geweldig had gevonden en ik weet ook zeker dat we super veel lol zouden hebben gehad. Ze had me de Karaoke tent in gesleurd en we hadden de hele nacht gezongen en Soju gedronken. Net zolang totdat het dak er af was gegaan. Maar we beloofden elkaar dat als ze wat beter was, we naar Cuba zouden gaan. Telkens als ze door een rietje dronk, was dat om alvast te trainen voor de cubra libres die we gingen drinken. Zo kende ik ze weer.

De tijd vloog voorbij en zo was het dat ik pas rond 4:00 ging slapen. 

Rond 11:00 werd ik wakker, maar besloot lekker wat nederlandse tv te kijken. In Nederland had ik VPN Express gedownload, maar een sms van Rienier Toes triggerde me om het te gebruiken.

Normaal gesproken kun je geen Nederlandse TV kijken, maar door een VPN met Nederland op te zetten denkt het web dat je in Nederland zit en dan kan het. Via de Ziggo app, kan ik dan alles terug zien. 

Rond 13:30 ging ik de stad in. Als eerste nam de metro naar de overdekte vismarkt Noryangjin. 

Normaal moet je om 01:00 ‘s nacht bij de vismarkt zijn, want dan zie je de veiling. Maar overdag is het ook leuk.

Ik moest zeggen het stonk er niet en het zag er verzorgd uit. Niet zoals ik vaker in Azie heb gezien.

Het was mega groot en ze hadden veel liggen. Met mame sashimi pakketen werden veel verkocht.

Ze vond ook de intvisjes die je levend kan eten. Ik had dit om internet gezien, maar ik heb het niet geprobeerd. Mede omdat er ook wel eens mensen aan zijn overleden. De stukjes tentakels bewegen nog, maar proberen zich ook nog vast te zuigen. Als dat in je keel gebeurt kan dat fataal worden. Beter niet dus. Ik hield het bij heerlijke tempura garnalen. 

De volgende stop was Changdeokgung palace en Changgyeongung palace. Ik was daar al eerder, maar toen waren de paleizen gesloten.

De zon scheen, temperatuur was heerlijk en heerste een relaxende sfeer.

Na wat rondgewandeld te hebben, ging ik eens even lekker in het zonnetje zitten. Even lekker genieten van de omgeving, dat ik hier mag zijn en ook van de rust die de omgeving uitstraalt. 

Vele vielen het op en zo werd ik geregeld aangesproken. Ook door een klein koreaans jongetje. Hij was 7 en praat wat zinnetjes engels. Je zag dat hij probeerde Engels te leren. Echt mooi. Ze vader kwam erbij en we hadden een mooi gesprek, over van alles. Maar het meest was hij benieuwd naar mijn keuze om Zuid Korea te bezoeken en wat ik van Zuid Korea vond.

Hij maakte foto’s van ons en die heeft hij later ook gedeeld via Facebook. Waarop Sjoerd weer in het Koreaans reageerde (#Grapjas).

Na het paleis liep ik Insadong in om iets te eten. Het eten wordt altijd in foto’s uitgebeeld of zelfs in plastic voorbeelden. Dus je weet ongeveer wat je gaat krijgen. Wel zo handig als je geen Koreaans spreekt of niet weet de engelstalige naam van gerecht inhoud.

Ik vervolgde mij weg via het westelijke deel van de Cheonggyecheon stream naar City hall en bezocht Deoksugung. 

Cheonggycheon stream

Jungmyeongjeo hall bij Deoksugung

Een bewaker beveelde me aan om toch nog even naar de Seoul tower te gaan. Vooral omdat ik de dag hierna ging vertrekken. Dat was een goede tip, maar de trip er naar toe was wel wat. Ik nam een taxi er naar toe, omdat de metro er niet komt. De taxi chauffeur gaf aan dat ik de kabelbaan moest nemen, want ook dat was een beleving. Ik was het daar mee eens en hij zette mij daar af. De kabelbaan was helaas stuk en dus moest ik met de bus. Een lange rij stond er voor de bushalte en toen kwam er een man met een busje. Hij vertelde in het Koreaans dat de bus niet meer gingen. Vrijwel iedereen was geschokt, boos en op zoek naar een alternatief. De man die dit aan gaf, wilde de mensen wel naar boven brengen maar voor 10.000 won per persoon. Dat vond ik veel te veel en ik liep samen met twee duitsers en twee australiers naar de kabelbaan waar ook taxi’s stonden. Daar kostte het 10.000 per taxi. Zodoende deelde ik de taxi en waren we op pad.

Toen we de bushalte passeerde zagen we mensen de bus in stappen. We waren waarschijnlijk dus geflest. Maar voor de bus moest je 1200 betalen en dus viel het uiteindelijk mee (3000 won is € 2,30).

De Seoul tower stond op een heuvel en is 236m hoog, daarbij was het helder en had ik dus een mooi uitzicht.

Terug nam ik de bus en de metro naar Dongdae. Het was inmiddels 22:30 en moest nog eten, dus dook ik een traditionele Koreaanse bbq tent in. Dat is ook een must-do, als je in Korea bent.

Terwijl mijn vlees en Soju arriveerde, was ik aan het face-timen met Nathalie en Jaqueline die samen een lekkere wandeling aan het maken waren.

Buiten zag ik de Koreanen weer helemaal los gaan in de Karaoke ruimtes.

In mijn hotelkamer pakte ik mijn tas in en ging slapen, want de volgende dag vloog ik alweer naar Japan. Het was weer een mooie bijzondere dag geweest.